Barbizon, een plattelandsdorpje aan de rand van het bos van Fontainebleau dat diende als toevluchtsoord voor de kunstenaars. Denk aan pittoreske stenen huisjes, rode luifels, veel groen en een aangename temperatuur. Barbizon was een perfecte plek voor de schilders die het stedelijke academische wilden ontvluchten en wilden connecten met de natuur. Geen wonder dat er zelfs een heuse kunstenaarsgroep ontstond op deze plek. De School van Barbizon bestaat uit een groep jonge, Franse schilders die zich hier halverwege de negentiende eeuw vestigden en in de frisse buitenlucht realistische taferelen gingen schilderen. De School groeide uit tot een voorbeeld voor Europese kunstenaars en veranderde in een internationale kunstenaarskolonie. De beste mannen konden niet alleen lekker schilderen – ze maakten ook prenten! Deze kunstenaars bewijzen dat je je ook één met de natuur kunt voelen in klein formaat, vaak ook nog in zwart-wit. Chapeau.
Het Gemeentemuseum heeft een selectie van 45 prenten ondergebracht in de expositie ‘Naar buiten!’. Een bescheiden, maar fijne ode. Daar hoefde het museum niet voor naar Frankrijk af te reizen, want ze bezit zelf een van de grootste collecties negentiende eeuwse grafiek, oeh la la! Mocht je nu meteen geeuwen bij de gedachte aan prenten – even wakker blijven, want in deze collectie bevinden zich onder andere werken van grote namen uit de School van Barbizon: Jean François Millet, Théodore Rousseau en Charles-François Daubigny. Kleine waarschuwing: ze hangen in het Berlage-kabinet, wat even zoeken is. De titel ‘Naar buiten!’ verwijst natuurlijk naar de vele landschappen die er hangen, hét belangrijkste onderwerp en inspiratiebron voor de schilders van de School van Barbizon. Een enkeltje Frankrijk dus, waar je niet eens de stad voor uit hoeft.
