Fidel Castro, Lenin, Hendrik VIII, allemaal geportretteerd door de fotograaf Hiroshi Sugimoto (1948, Japan). Maar dat kan toch helemaal niet, hoor ik je denken. Natuurlijk niet. Hendrik VIII leefde in de zestiende eeuw en Lenin was allang dood toen de fotograaf deze serie maakte rond de eeuwwisseling. De foto’s zijn echter zo overtuigend, dat je twee keer moet kijken voordat je erachter komt dat het niet de politiek leiders zelf zijn die terugkijken. Het zijn wassen beelden die Sugimoto heeft verzameld uit wassenbeeldenmusea die hij vervolgens – helemaal zoals het hoort volgens het genre van portretfotografie – met zijn camera heeft vastgelegd. Sugimoto bewijst hiermee dat je door middel van fotografie niet alleen een enkel moment kunt vastleggen, maar deze ook kunt herscheppen.
Hiroshi Sugimoto wordt beschouwd als een van de belangrijkste fotografen van zijn tijd; in zijn uiteenlopende series onderzoekt de Japanse fotograaf wat je allemaal kunt doen met een camera en geeft hij zijn eigen twist aan klassieke genres binnen de kunst als het stilleven, het portret, natuurfotografie en abstracte werken. De tentoonstelling Black Box bestaat uit een selectie van 34 werken uit zijn meest bekende fotoseries, die meer dan 40 jaar van Sugimoto’s carrière laten zien. De titel van de tentoonstelling is afgeleid van een uitspraak van Sugimoto, die zijn werkwijze en visie heel mooi weet te vatten: “The technique is very important to me. Knowing what my photography can do, my concept is adjusted to the limit of my technique. I see what the camera can see. I feel like I become a camera. My mind is a black box.”
