GO | NO GO #68: we may have all come on different ships, but we’re in the same boat now

Voor Sarah van Sonsbeeck is de manier waarop mensen ruimte ervaren een erg belangrijk onderdeel van haar werk. Dit merk je direct wanneer je de Oude Kerk binnenloopt. Je kunt namelijk letterlijk amper om de kunst heen: alle warmtedekens liggen in een rastervorm bovenop de oude grafstenen. Het besef dat er mensen onder onze voeten begraven liggen, zorgt er sowieso voor dat wij iets minder uitbundig door de kerk huppelen. Sarah van Sonsbeeck maakt ons bescheiden loopje nog wat voorzichtiger: we zijn als de dood (pun intended) dat we de dunne dekens kapot trekken. Hoewel ze prachtig glanzen en de kerk helemaal vullen, ogen de dekens ook heel kwetsbaar; sommige bollen wat op door de wind en vallen gekreukeld terug, net niet weggewaaid over de Wallen. Hoewel Van Sonsbeeck dit werk, de gouden dekens, al vaker heeft gebruikt op andere plekken en andere exposities, maakt het op deze locatie extra indruk. De warmtedekens bieden bescherming, net zoals de kerk dat eeuwenlang heeft gedaan. Ze zijn echter ook een indringende herinnering aan het feit dat er veel doden zijn gevallen, onderweg naar vrijheid. Net als de overleden zeelui vroeger, vinden deze doden ook hier – al is het enkel symbolisch – hun laatste rustplaats.

De tentoonstelling maakt niet alleen indruk door de symbolische betekenis ervan en de link naar de actualiteiten. Esthetisch gezien is het ook gewoon heel erg cool. De kracht en schoonheid van deze installatie – want het is eigenlijk meer een take-over of installatie dan een tentoonstelling – zit ‘m in het feit dat echt de HELE kerk vol ligt met goud. Het is heel on-Nederlands, on-Protestants, on-’doe maar gewoon dan doe je al gek genoeg’ om zoveel van dit decadente materiaal in een openbaar gebouw te zien. Het doet ons even geloven dat we terug zijn in de tijd, voor de Beeldenstorm, toen de kerken nog vol stonden met pracht en praal. Of dit nu goed of slecht was is een ander verhaal, maar mooi was het zeker. De architectuur van de Oude Kerk, met haar hoge plafond en glas-in-loodramen leent zich ook zonder twijfel uitstekend voor dit vleugje glans. Deze twee (zowel kerk als kunst) laten zich wel het best bewonderen als het niet al te druk is in de kerk. Glip de kerk dus een keer doordeweeks of ‘s ochtends vroeg in en geniet van de schoonheid en symboliek.