De Cubaanse kunstenaar Inti Hernandez (1976) heeft zo ongeveer een gallery take-overgedaan bij Ron Mandos op de Prinsengracht. Niet alleen staat de galerie vol met werken uit verschillende series, ook de vloer is helemaal beklad door Hernandez. Waar we normaal gesproken netjes onze voeten vegen voor we naar binnen gaan, hebben we hier de neiging om dat na afloop te doen: de vloer is geverfd om het zo vies mogelijk te doen lijken. Maar tussen alle vegen verschijnen mooie tegelpatronen, want ook dit is een kunstwerk (‘Propia Iniciativa’). Hernandez gebruikt de vloer als metafoor: chaos kan volgens hem het fundament zijn voor schoonheid. Het enige dat je daarvoor nodig hebt, is een beetje aandacht, tijd en het benutten van alle kansen. Dit is de status van Cuba vandaag de dag, aldus de kunstenaar.
Behalve de vloer is er in de galerie absoluut geen sprake van chaos: de ‘Useless Objects’ uit de ‘Human Needs’-serie zijn de meest minutieus uitgevoerde kunstwerken die we in tijden hebben gezien. Een ventilator, een paraplu, een stekkerdoos: ze lijken net echt, maar zijn handgemaakte houten replica’s. Hierin verbindt Hernandez ambacht aan illusie en volledige nutteloosheid. Hij doet er ongeveer twee maanden over om bijvoorbeeld zo’n ventilator na te maken, maar zodra -ie af is heb je er helemaal niks aan. Dit staat symbool (ja, Hernandez houdt wel van een lekkere metafoor) voor onze huidige maatschappij: we worden overspoeld door onverschilligheid en oppervlakkigheid. Echt een expositie voor optimisten dus! En er is nog meer: ‘Balance Cubano’ is zijn serie van schommelstoelen die aan elkaar vast zitten. Ook dit staat weer voor de Cubaanse samenleving en de balans tussen community en individu die nodig is om als land een succesvolle toekomst te hebben. Last but not least, de installatie ‘At the head of the table the people sit’, onze absolute favoriet.