Het is medio december, want maar één ding kan betekenen: wij hebben elke hoop op een gezonde levensstijl ruim een maand geleden vaarwel gezwaaid. Een bezoekje aan (letterlijk) een berg suiker kan er dus ook wel bij. In het Stedelijk Museum Schiedam komt zelfs de grootste zoetekauw ruim en breed aan z’n trekken, want de expositie Sticky Business laat alleen maar kunstwerken van suiker zien. Van werken waar je aan mag likken (wat een vast element in élke expositie zou moeten worden, maar dat terzijde), tot meer serieuze stukken die de keerzijde van onze immense suikerconsumptie belichten: reis af naar Schiedam en je bent wel even zoet (pun intended, #sorrynotsorry).
De
Kunstmeisjes
13 december 2017
GO | NO GO #86: I’ll take you to the candy shop
Gaan of niet gaan: dat bepaal je zelf. Wij geven je – met een kritische blik – tips voor tentoonstellingen. We zijn deze week bij het Stedelijk Museum in Schiedam om te kijken naar de expositie ‘Sticky Business. De verleiding van suiker in de kunst’.
Sticky Business, ‘Pip Pop Gifts of magic creatures may seem worthless’. Fotografie: Tom Haartsen, via Stedelijk Museum Schiedam.
Het Stedelijk Museum Schiedam heeft bij het maken van deze zoete inval de plakkerige handen ineengeslagen met food-designer Marije Vogelzang. Zij nodigde op haar beurt twintig kunstenaars uit, die allemaal mierzoete meesterwerkjes maken. Vogelzang: ‘De tegenstellingen van suiker intrigeren mij. Als je een lijn trekt tussen twee extremen, komt daar spanning op te staan. Alsof je een toffee uit elkaar trekt. Voor deze tentoonstelling heb ik kunstwerken met die spanning bij elkaar gebracht. Kunstwerken die de verwoestende effecten van suiker laten zien, maar ook de weldaad, de schoonheid, de zoete herinneringen, tradities en rituelen.’ Het water loopt ons al aardig in de mond. Met een goed stel tanden (zonder gaatjes) lopen we dus naar binnen…
De toon wordt direct bij binnenkomst gezet: een enorme gekleurde berg suiker doet ons bijna geloven dat Willy Wonka elk moment tevoorschijn kan komen. De eerste kunstwerken zijn vrolijk en luchtig, met als ultiem hoogtepunt de beelden van wulpse vrouwen van Joseph Marr, het allereerste kunstwerk dat wij ooit zijn tegengekomen waar je aan mag likken. Oeh la la, wij hebben nog nooit zoveel moeite gehad om ons te beheersen en niet twintig selfies en schuine grappen te maken. We waren echter niet alleen in de tentoonstellingszaal (deze expo is een publiekstrekker!), dus hielden we het bij een kuis kusje op het kunstwerk en probeerden we er niet aan te denken hoeveel anderen ons voor waren gegaan. Wanneer we naar de verdieping erboven lopen, wordt de expositie iets serieuzer. Daar vinden we de cacoabeelden van Renzo Martens, die zijn gemaakt door Congoleese cacoaboeren. Renzo Martens wil met zijn werk de ongelijkheid aantonen, en neemt met dit werk de scheve verdeling van geld als onderwerp. Boeren krijgen zo weinig betaald voor hun cacao, dat ze er beter kritische kunstwerken van kunnen maken, omdat dit meer geld oplevert. Ook zien we twee geweldige foto’s van Zineb Sedira waarop we suikersilo’s zien met daarin massa’s suiker. De grootte van de silo gevuld met suiker is bijna niet te bevatten. En juist daardoor zijn we gehypnotiseerd door deze kunstwerken.
Het extra fijne aan Sticky Business is dat je hier met bijna iedereen naar toe kan gaan. Van je zoete oma tot je meest intellectuele wereldverbeterende politiek geëngageerde vrienden, deze expo is leuk voor iedereen en dus een supertip voor deze gezellige winterdagen.
Links: een beeld uit de serie zelfportretten van Renzo Martens, gemaakt door Djonga Bismar | Rechts: ‘The Matrix of Amnesia’, 1997 van John Isaacs, beide foto’s: De Kunstmeisjes
De pret die je in eerste instantie voelt, wordt al gauw minder wanneer je in de eerste zaal de hoek omslaat. Daar zien we op de vloer een groot sculptuur van een mens dat als een gesmolten stuk kaarsvet over de vloer ligt uitgespreid. De figuur probeert nog met een arm al het blubberende vet bijeen te houden, maar het is tevergeefs. Ernaast op de wand hangt een video scherm met daarop de vertoning van en YouTube compilatie over Feederism. Dit is een fetish waarbij een feeder zijn partner (de feedee) het liefste zo dik en vet mogelijk maakt door haar of hem grote hoeveelheden eten te voeren. Terwijl een man twee stukken lever in de pan bakt (met aardig wat boter) vertelt hij over zijn voorliefde voor dikke vrouwen. Hoewel wij graag kijken naar kokende mannen op tv, gingen we hier even wat minder lekker op. Na het zien van deze overkill aan suiker, komt de tweezijdige boodschap van de tentoonstelling zeker binnen en laat een bittere nasmaak achter.
Zelf bezoeken?
Hoe lang doe je er over?
35 minuten
Expert level
Beginners |
Gevorderden |
Crazy pro
Meer weten
Na ons bezoek kregen wij spontaan zin om op dieet te gaan, al waren we bij het zien van een chocoladewinkel vrij snel genezen. In Schiedam zit naast het jenever museum (ook lekker) namelijk een geweldige chocoladezaak: De Bonte Koe. Hier kun je opwarmen met een glas hete choco, en kijken naar de chocomakers. Leuke bijkomstigheid is dat er ook een winkel is, en je genoeg lekkers voor onder de boom kunt scoren!