Sofie Huvaere 25 juni 2024

GO | NO GO #382: Schip Ahoy! Street art in Oostende

Gaan of niet gaan: dat bepaal je zelf. Wij geven je – met een kritische blik – tips voor tentoonstellingen. Deze keer was onze redacteur Sofie Huvaere in Oostende voor het street art festival ‘The Crystal Ship’.

Het lijkt er niet op, maar het is wel degelijk zomer. Dat betekent dat we het zorgvuldig geregeld binnenklimaat van het museum kunnen verlaten om ons – met regenjas en paraplu – in de buitenlucht te storten. In de badstad Oostende ruimt de white cube plaats voor belle époque-woningen en hoogbouw langs de zeedijk. Vrijwel op elke straathoek kun je er beschilderde gevels spotten. En dan hebben we het niet zomaar over een lik verf om de bakstenen op te leuken. Het kruim van de street artists uit binnen- en buitenland komt er dankzij kunstenfestival The Crystal Ship hun ding doen op de Oostendse gebouwen. 

Wasted Rita, via: toerisme Oostende
Isaac Cordal, via: toerisme Oostende
Wasted Rita, via: toerisme Oostende
Isaac Cordal, via: toerisme Oostende

The Crystal Ship sloeg voor het eerst de zeilen op in Oostende in 2016. Sindsdien komen er elk jaar nieuwe muurschilderingen – murals – en subtiele kunstinterventies bij, zoals de kleine zakenmannetjes van de Spaanse kunstenaar Isaac Cordal (1974) en de cynische verkeersborden van de Portugese Wasted Rita (1988). Wat The Crystal Ship ook uitstekend doet, is onervaren kunstenaars begeleiden bij hun eerste stapjes in de wonderlijke wereld van de street art. Zelfs kunstenaars die zich voordien aan niets groters waagden dan een schildersdoek van 70 op 100 centimeter, maken in Oostende wonderbaarlijke werken van vijf meter hoog. En wie Oostende zegt, zegt James Ensor (1860-1949). Ja, ook deze Oostendse kunstenaar komt in deze editie ruim aan bod. Begin april kon je de veertien geselecteerde street artists aan het werk zien in de straten van Oostende. Nu zijn hun werken (en de bijhorende wandel- en fietsroutes) klaar en kun je op eigen tempo kunst spotten in het wild – inmiddels meer dan tachtig kunstwerken in totaal.

Escif, via: The Crystal Ship
Iike Cop, via: The Crystal Ship
Escif, via: The Crystal Ship
Iike Cop, via: The Crystal Ship

De belle époque-wandelroute van 6,4 km brengt je langs de meeste nieuwe werken. Heb je last van FOMO? Dan is de fietsroute van 26 km waarbij je al trappend álle kunstwerken ontdekt iets voor jou. De mix van recente murals en ondertussen gevestigde waarden in het Oostendse straatbeeld is verrassend. Zo maant een metershoge witte schoothond je vanop de zijgevel van een rijhuisje aan om de planeet te redden. Het guitige snuitje staat er al sinds 2019, maar ik kan me inbeelden dat het hondje van de anonieme graffitikunstenaar Escif (actief sinds 1997) ook de geroutineerde voorbijganger nog steeds een glimlach weet te ontfutselen. Normaal schildert Escif enkel in zijn eigen stad Valencia, maar voor The Crystal Ship maakte hij een snoezige uitzondering. Op de route van de belle époque-wandeling vind je ook de indrukwekkende muurschildering van de Belgische hedendaagse kunstenaar Ilke Cop (1988). The Crystal Ship begeleidde deze winnaar van de prestigieuze Gaverprijs, een tweejaarlijkse wedstrijd voor hedendaagse schilderkunst, om haar allereerste mural ooit te maken. En wat voor een. Onder de nok van een Oostendse woning schuilt een droevige pierrot. Het lijkt alsof de clown buitenproportioneel uit het huis wil groeien, net als Alice in Wonderland. Het huis wil echter niet mee en zo blijft de figuur in een ongemakkelijke pose steken. Met een hand schuift ze aarzelend een groen gordijn open (let ook op de manier waarop de plooien in het gordijn en in de kledij van de clown geschilderd zijn: magnifiek). Maar de clown lijkt niet klaar om te performen. Nog liever verdwijnt ze weer, zoals de terugtrekkende zee.

Wayne Horse, via: toerisme Oostende

Dit jaar is het 75 jaar geleden dat de Oostendse grootmeester James Ensor overleed. Ook enkele kunstenaars van The Crystal Ship lieten zich inspireren door dezelfde zeelucht die Ensor inademde en brengen een eerbetoon aan de kunstenaar. En die huldes kunnen best subtiel zijn. De Italiaanse PixelPancho (1984) schilderde bijvoorbeeld een broche met het portret van Ensor op de borst van een robotachtige Napoleon. De Duitse Hera (Jasmin Siddiqui, 1981)  laat haar personage dan weer paraderen tussen allerlei maskers, een verwijzing naar de souvenirwinkel van Ensors moeder. Een onmiskenbare ode aan Ensor is het fotorealistische werk van de Duitse Case Maclaim (Andreas Von Chrzanowski, 1979). Op het Ensorinstituut schilderde hij zijn versie van Ensors Zelfportret met maskers (1899). Inclusief witte smiley als een soort tag of handtekening van de street artist op het gezicht van de grootmeester. Een hoogtepunt op de belle époque-wandelroute zijn de twee muurschilderingen van de Duitse kunstenaar Wayne Horse (Willehad Eilers, 1981) – die eigenlijk zijn graffiti spuitbussen permanent had opgeborgen. Speciaal voor Ensor ging hij niet een, maar twee keer een gevel te lijf in dezelfde straat. Het tweeluik doet denken aan Ensors Intocht van Christus te Brussel in 1889 (1888). Het lijkt alsof verschillende perspectieven en figuren op een hoop worden gesmeten. Vergaap je naar hartenlust aan de dikke vingers die naar glazen rode wijn graaien, kwijlende mannen en vrouwen, gekke grimassen, maskers en zwangere buiken – maar verlies ondertussen het verkeer niet uit het oog, want kunst spotten in het wild is niet zonder gevaar.

Zelf bezoeken?

Hoe lang doe je er over?
2 tot 4 uur (afhankelijk van de route die kiest)
Expert level
Beginners | Gevorderden | Crazy pro
Meer weten

The Crystal Ship wordt gecureerd door All About Things. Bezieler Bjørn Van Poucke schreef ondertussen twee boeken over street art: Street Art Today (2016) en het vervolg Street Art Today 2 (2019). Een must voor iedereen die meer wil weten over deze bijzondere kunsttak.

Coverbeeld: Motel7, via: The Crystal Ship

Het street art festival ‘The Crystal Ship’ is permanent te bezoeken in Oostende.

Meer informatie