De Kunstmeisjes 03 februari 2021

SPECIAL: De Kunstmeisjes verheuglijst 2021

Als je een beetje op ons lijkt, heb je inmiddels alle boeken in je kast én heel Netflix uit. Maar hoewel we aflevering zes van Bridgerton best vaker willen zien (#victoriaansekamasutra), kijken we al weken reikhalzend uit naar wat museumuitjes. Als alles meezit, heropenen de musea vanaf 10 februari en kunnen we dan weer fanatiek alle tentoonstellingen aflopen. Waar kijken wij het meest naar uit? Lees hieronder onze verheuglijst.

Farah Al Qasim, 'My Dear', 2018 © Farah Al Qasimi. Courtesy of the Artist and Helena Anrather, New York; The Third Line, Dubai
Martine Gutierrez, 'Venice, May 15, 2019', 2019 © Martine Gutierrez. Courtesy of the Artist and RYAN LEE Gallery, NY.
Farah Al Qasim, 'My Dear', 2018 © Farah Al Qasimi. Courtesy of the Artist and Helena Anrather, New York; The Third Line, Dubai
Martine Gutierrez, 'Venice, May 15, 2019', 2019 © Martine Gutierrez. Courtesy of the Artist and RYAN LEE Gallery, NY.

Huis Marseille | Infinite Identities: Photography in an Age of Sharing

Zaida: “Fangirlen in het atelier van m’n favoriete kunstenaar, struinen op fancy kunstbeurzen en me mateloos verwonderen in de mooiste musea: ik droom ervan 一 tijdens deze pandemie zo’n 200%. Gelukkig is er tenminste nog één constante bron van kunst in mijn leven: Instagram. De app fungeert niet alleen als trouwe meme-fabriek, maar de laatste maanden ook als virtuele kunstwereld. Via Stories en live video’s nemen hedendaagse kunstenaars me mee in hun proces en tonen ze hun nieuwste werk alsof het een digitaal museum is. Dit roept meteen de vraag op: beïnvloedt de app hun werk(proces) dan ook? Deze vraag stelt ook Huis Marseille in de tentoonstelling Infinite Identities: Photography in an Age of Sharing. Er wordt werk van acht (via Instagram opgespoorde) fotografen getoond. Hoe zoeken zij de grenzen van het digitale medium op? Ik en m’n like-button zijn in ieder geval #ongeduldig.”

De tentoonstelling ‘Infinite Identities: Photography in an Age of Sharing’ is nog t/m 28 februari 2021 te zien in Huis Marseille. Meer informatie: https://huismarseille.nl/tentoonstellingen/infinite-identities/

John Constable, 'Landschap met windmolen bij Brighton', 1824, Collectie Victoria and Albert Museum, Londen (schenking van Isabel Constable, 1888)

Teylers Museum | John Constable

Nikki: “Wanneer ik even door verveling word getroffen, kijk ik snel uit het raam. Al gauw raak ik in een heerlijke dagdroom vol langzaam bewegende wolken verzeild. Terwijl ik mezelf dan door de wolken zie dansen, moet ik ook denken aan de vele kunstenaars die zo gefascineerd waren door indrukwekkende wolkenpartijen. Jacob van Ruisdael, Anton Mauve, en ga zo maar even door. Maar de meester aller wolkenkunstenaars is de Engelsman John Constable (1776-1837). Hij was enorm geïntrigeerd door de oneindigheid aan vormen en kleuren onder verschillende weersomstandigheden, zoals stormen, zonsondergangen en zonnige dagen. Daar maakte hij vervolgens talloze studies van. Die wolkenstudies en zijn oogverblindende landschappen kun je bekijken in het Teylers Museum. Heerlijk wegdromen bij een Engels kustlandschap zonder dat je haar ervan in de war raakt. Bonus: er is ook een mini-tentoonstelling van de landschapsfotograaf Saskia Boelsums (1960) te zien, die wolkenkunst naar een heel nieuw niveau tilt.”

De tentoonstelling ‘John Constable’ is nog t/m 28 februari te zien in het Teylers Museum. Meer informatie: https://www.teylersmuseum.nl/nl/bezoek-het-museum/wat-is-er-te-zien-en-te-doen/john-constable

Illumination depicting the two witches on a broomstick and a stick, in Martin Le Franc's Le Champion des dames ("Ladies' Champion"), 1451. Via: Wikimedia Commons.

Kasteel Radboud Medemblik | Heksen?!

Nathalie: “Als ik kijk naar hoe ik tegenwoordig mijn dagen doorbreng, denk ik niet dat ik het lang in de middeleeuwen had uitgehouden. Op de bank knuffelen met mijn zwarte kat: brandstapel. Een joggingbroek dragen: brandstapel. Mijn mening uiten over dingen die ik onlangs heb gelezen: brandstapel. Als je toch nog denkt dat alleen heel assertieve dames zoals Jeanne d’Arc als een grote bedreiging werden gezien door moordlustige mannen met macht, think again. In Kasteel Radboud Medemblik is nu de tentoonstelling Heksen?! te zien, over heksenvervolgingen in West-Friesland. De expositie vertelt het verhaal van een aantal vrouwen die letterlijk het vuur na aan hun schenen gelegd kregen. Ook worden de verschillende redenen voor hun vervolgingen uitgediept: wat werd in de middeleeuwen allemaal als hekserij gezien? Mijn zwarte kat en ik zijn benieuwd.”

De tentoonstelling ‘Heksen?!’ is nog t/m 1 april 2021 te zien in Kasteel Radboud Medemblik. Meer informatie: https://kasteelradboud.nl/plan-je-bezoek/museum/ 

Lisa Brice, 'Untitled', 2019, collectie Harry G. David. Beeld Courtesy Lisa Brice, Stephen Friedman Gallery, Londen. Foto: Todd-White Art Photography
Lisa Brice,' Untitled', 2020, Green Family Art Foundation. Beeld Courtesy Adam Green Art Advisory. Foto: Robert Glowacki
Lisa Brice, 'Untitled', 2019, collectie Harry G. David. Beeld Courtesy Lisa Brice, Stephen Friedman Gallery, Londen. Foto: Todd-White Art Photography
Lisa Brice,' Untitled', 2020, Green Family Art Foundation. Beeld Courtesy Adam Green Art Advisory. Foto: Robert Glowacki

KM21 | Lisa Brice

Eva: ‘Bier drinken, dansen, bijkletsen, sigaretten roken, en: girls only. Het eerste feestje A.C. (after corona) mag er wat mij betreft precies zo uitzien als op het werk van Lisa Brice (1968) dat te zien is in KM21 (voorheen: GEM) in Den Haag. Op doeken die groot genoeg zijn om lekker in te verdwijnen, schildert ze in heldere kleuren naakte vrouwen zoals je ze in een museum nooit eerder zag. Bevrijd van de male gaze poseren ze niet, maar doen ze, samen en alleen, achteloos hun eigen ding (waaronder dus bier drinken, dansen, bijkletsen en sigaretten roken). Ik loop ontzettend warm voor zulk soort female empowerment (#lekkermetdemeiden) en kan niet wachten om me na de lockdown zo snel mogelijk een middagje in het gezelschap van al deze vrouwen te begeven.’ 

De tentoonstelling ‘Lisa Brice’ is nog t/m 5 april 2021 te zien in KM21. Meer informatie: https://www.gem-online.nl/tentoonstellingen/lisa-brice 

Bob Ross, 'Reflections' (S2E8), 1983, Collectie Bob Ross Inc., © Bob Ross

Museum More | Bob Ross: Happy Painting

Tamar: “Aan het begin van dit jaar kocht ik een Bob Ross-scheurkalender. Ik kon wel wat happiness gebruiken. Elke ochtend kijk ik nieuwsgierig naar de nieuwe pagina 一 vandaag geeft hij mij een winterlandschap met een afgelegen boshuisje. Of je zijn kunst nou mooi of lelijk vindt, de kern van Bob Ross’ werk is het plezier van het schilderen, en dat werkt behoorlijk aanstekelijk. In de tentoonstelling Bob Ross: Happy Painting in Museum More zie je de wereld door de ogen van de Amerikaanse schilder, die met zijn gepermanente haar, vrolijke uitstraling en schilderspalet van standaardkleuren als Sap Green en Van Dyck Brown binnen 30 minuten een landschap creëerde. In de wereld van Bob Ross kan iedereen schilderen, en who cares als je een fout maakt. Zoals hij zelf zei: ‘There are no mistakes, just happy little accidents.’ Zo kom ik mijn dagen wel door.”

De tentoonstelling ‘Bob Ross: Happy Painting’ is nog t/m 11 april 2021 te zijn in Museum More. Meer informatie: https://www.museummore.nl/tentoonstelling/bob-ross

Zaalopname, 'Ulay was here', 2020, Stedelijk Museum, Amsterdam, foto: P. Tijhuis

Stedelijk Museum Amsterdam | Ulay Was Here 

Puck: “Terwijl ik meermalen per dag mijn lichaam, stram van het thuiszitten, rek en strek, denk ik vaak aan de kunstvorm waar ik mijn masterscriptie over schreef: perfomancekunst. In deze kunstvorm gebruiken kunstenaars hun lichaam in (onverwachte) optredens en voorstellingen om hun publiek aan het denken te zetten. Niet the sky, maar your body is the limit. Iemand die zijn lichaam graag over die limiet heen trok, was Frank Uwe Laysiepen, oftewel Ulay (1943-2020). Je kent hem waarschijnlijk vanwege zijn intense samenwerking met Marina Abramović, maar zijn eigen oeuvre is net zo prikkelend. In het grote retroperspectief Ulay Was Here in het Stedelijk Museum Amsterdam vind je filmopnames van zijn performances, verschillende gefotografeerde zelfportretten, en zelfs een stuk van Ulay’s huid (!). Door zijn lichaam als canvas op allerlei (extreme) manieren te gebruiken vraagt Ulay ons: geeft jouw lichaam vorm aan je identiteit, of is jouw IK groter dan dat? Het antwoord lijkt verborgen in de titel: Ulay was here, maar zijn inspirerende persoonlijkheid is nog steeds springlevend.”

De tentoonstelling ‘Ulay Was Here’ is nog tot 18 april 2021 te zien in Stedelijk Museum Amsterdam. Voor meer informatie: https://www.stedelijk.nl/nl/tentoonstellingen/ulay 

Zaalopname 'Positions #6: Bodyworks', Van Abbemuseum, foto: Peter Cox

Van Abbemuseum | Positions #6: Bodywork

Birgit: “Onze lichamen hebben wat aanpassingsvermogen en weerbaarheid moeten tonen het afgelopen jaar. Coronakilo’s, kilometers wandelen, thuiswerken (krakkemikkig bureaustoeltje incluis), vitamine C-supplementen en de constante dreiging van een virus in de aanval. Tegelijkertijd is de hele wereld zich plotsklaps bewust geworden van het belang van het welzijn van ons lichaam. Een waardevol inzicht, denk ik zo. Maar wat betekent dit allemaal voor hoe wij naar ons lichaam kijken en hoe we het behandelen? In de tentoonstelling Positions #6: Bodyworks in het Van Abbemuseum duik je in het werk van vijf kunstenaars die op verschillende manieren het lichaam benaderen. Wat heeft al die technologie van tegenwoordig bijvoorbeeld voor invloed op hoe we onze ledematen gebruiken? En de verschillende bestaande en veranderende schoonheidsidealen op hoe we onszelf en anderen zien? Met andere ogen naar ons hompje vlees kijken 一 daar kijk ik naar uit.”

De tentoonstelling ‘Positions #6: Bodyworks’ is nog tot 25 april 2021 te zien in het Van Abbemuseum te Eindhoven. Voor meer informatie: https://vanabbemuseum.nl/en/programme/programme/positions-6-bodywork/

Danielle Lemaire, 'The Bashful Performer', 2019

Stedelijk Museum Breda | Danielle Lemaire – You Know I Am Not There

Julia: “Romeo, o Romeo, waar zijt gij Romeo? Het bezoeken van tentoonstellingen voelt inmiddels net zo ongrijpbaar als de verboden liefde tussen Romeo en Julia. Maar een tentoonstelling die voor mij nog meer dan alle andere doordrenkt is met deze melancholische onbereikbaarheid, is Danielle Lemaire – You Know I Am Not There in het Stedelijk Museum Breda. Deze tentoonstelling brengt namelijk een ode aan de singer-songwriter Nick Drake, die in 1974 op 26-jarige leeftijd overleed. Lemaire raakte in de ban van zijn muziek en levensverhaal, en schreef met deze tentoonstelling een soort artistieke liefdesbrief. Hiervoor verdiepte ze zich met name in de mystieke belevingswereld van de muzikant. Haar werken zitten vol melancholie en nostalgie naar een tijd waarin alles beter was; iets wat mij momenteel maar al te bekend in de oren klinkt.”

De tentoonstelling ‘Danielle Lemaire – You Know I Am Not There’ is nog t/m 15 augustus 2021 te zien in Stedelijk Museum Breda. Meer informatie: https://www.stedelijkmuseumbreda.nl/nl/programma/danielle-lemaire-you-know-i-am-not-there

Natasja Kensmil, 'The Monument of Regents', 2019, Collectie Amsterdam Museum

Hermitage Amsterdam | Natasja Kensmil: Monument der regentessen

Hanna: “Ik kan niet wachten om oog in oog te staan met Natasja Kensmils negenluik Monuments of Regents. Samen met vijf andere schilderijen van Kensmil hangt dit werk nu in de Hermitage tussen welbekende groepsportretten uit de zeventiende eeuw, vol molensteenkragen en familiewapens. Checklist om op zo’n typisch groepsportret terecht te komen? Rijk, mannelijk en vooral heel erg wit zijn. Op Monuments of Regents heeft Kensmil echter juist een zestal historical ladies geschilderd. Deze hadden als regentessen vaak best wat vingers in de pap, bijvoorbeeld bij weeshuizen of armeninstellingen. Maar aan al die liefdadigheid kleeft ook een donkere kant. Hun mannen vergaarden hun rijkdom namelijk veelal in de slavernij. Met de vele lagen verf op haar schilderijen laat Kensmil de lagen in de zeventiende-eeuwse samenleving zien: liefdadigheid versus uitbuiting, vrijheid versus gevangenschap. Zodra het weer mag, vertrek ik dus naar de Hermitage voor deze updated history lesson.”

De tentoonstelling ‘Natasja Kensmil: Monument der regentessen’ is nog t/m 29 augustus 2021 te zien in de Hermitage Amsterdam. Meer informatie: https://hermitage.nl/nl/tentoonstellingen/groepsportetten-van-de-17e-eeuw/

Museum Catharijneconvent | Maria Magdalena

Wouter: “Weinig vrouwen zijn zo geslutshamed in de loop van de geschiedenis als Maria Magdalena. Het blijkt een eeuwenoud probleem, overigens niet eentje waar alleen vrouwen mee te maken hebben. Trust me. Gelukkig voor deze Maria, is haar imago behoorlijk veranderd. Van boetvaardige zondaar naar Apostel der Apostelen, met een door Paus Franciscus ingestelde feestdag. Het duurt even, maar dan heb je ook wat. Geen wonder dat Museum Catharijneconvent een tentoonstelling heeft gewijd aan deze fascinerende heilige, en hoe ze kunstenaars al honderden jaren inspireert. Middeleeuwse sculpturen, geschilderde oude meesters en moderne fotografie vertellen het verhaal van dit knap staaltje marketing, en van de vele opvattingen over deze vrouw. Be a lady they said. En dat laat Museum Catharijneconvent zien.”  

De tentoonstelling ‘Maria Magdalena’ is van 25 juni 2021 t/m 9 januari 2022 te zien in Museum Catharijneconvent. Meer informatie: https://www.catharijneconvent.nl/tentoonstellingen/maria-magdalena/