Zoals we al eerder schreven, is 2017 het jaar van De Stijl. Niet van jouw persoonlijke swag, maar van de kunststroming De Stijl, vernoemd naar het gelijknamige tijdschrift dat in 1917 is opgericht. De perfecte gelegenheid voor de Nederlandse musea om de Mondriaans, Rietveld en Bart van der Leckjes uit het depot te halen. Het Stedelijk Museum, zelf in het bezit van een fraaie collectie werken van De Stijl, wil met de tentoonstelling De Stijl en het Stedelijk laten zien hoe vele generaties kunstenaars in navolging van de Stijl werkten. Je ziet dus enerzijds werken zien van De Stijl en anderzijds werken van kunstenaars die beïnvloed zijn door aspecten van de Stijl. Het mixen en matchen van kunstwerken uit de collectie van het Stedelijk heeft verrassende combinaties opgeleverd, waar wij heel blij van worden.
De werken in de tentoonstelling zijn niet chronologisch naast elkaar geplaatst, maar gecombineerd op thema, zoals kleuren, vormen, lijnen. Bij het thema ‘kleur’ moeten we natuurlijk meteen denken aan de drie primaire kleuren, een van de meest iconische elementen waaraan we de kunstenaars van De Stijl tot op de dag van vandaag kunnen herkennen. Het Stedelijk laat in deze expositie zien dat de invloed van De Stijl op werken van andere kunstenaars niet altijd één-op-één is, maar ook indirect heeft plaatsgevonden. Een tof voorbeeld hiervan is Roy Lichtensteins As I Opened Fire; het werk doet door de primaire kleuren meteen denken aan De Stijl. Maar Lichtenstein keek niet direct naar De Stijl; hij liet zich inspireren door de Amerikaanse popcultuur van de jaren 50 en 60, die op haar beurt weer vorm had gekregen door de kenmerkende kleuren van De Stijl. Zo heeft De Stijl haar weg gevonden naar de pop-art van Lichtenstein. Wie had dat gedacht?!
