De Kunstmeisjes 01 juni 2020

SPECIAL: Veelzeggend, verrukkelijk en… verlengd!

Holy Mozes in een kruiwagen, wat hebben wij onze museumbezoekjes gemist! Vanaf deze week mogen we dan eindelijk weer; meeste musea heropenen hun deuren, inclusief alle maatregelen voor het “nieuwe normaal”. We kunnen je namelijk garanderen: een bezoek aan een expositie is helemaal veilig. Last minute een kaartje kopen aan de kassa kan niet meer, maar juist door van tevoren een tijdslot te boeken (net als voor de bios!) weet je zeker dat er niet te veel mensen in het museum zijn en jij rustig anderhalve meter afstand kunt houden. Wil je meer lezen over de maatregelen en alle nieuwtjes in museumland, browse dan even door de blogposts op de site van de Museumvereniging

Ondertussen hebben wij nog meer goed nieuws: veel tentoonstellingen zijn ook verlengd! Had je voor de quarantaine een to-visit list gemaakt, maar ben je er nooit aan toegekomen? Dit is jouw moment. De volgende vijf tentoonstellingen die wij eerder op onze blog bespraken zijn nog een aantal extra weken of maanden te zien. 

Annabel Oosteweeghel, ‘David’, uit de serie ‘Insomnia’.

Slapeloze nachten

Slaap jij als een baby de laatste tijd, of krijg je juist geen oog dicht? In Museum De Fundatie kijkt kunstenaar Annabel Oosteweeghel mee met mensen die van slapen alleen nog maar kunnen dromen. Marije heeft al een kijkje genomen in deze tentoonstelling:

“Woelen, draaien, piekeren, niet in slaap kunnen vallen: het overkomt iedereen wel eens. Maar ga je dan uit bed, of blijf je toch liggen? Probeer je ouderwets schaapjes te tellen, of helpt een kopje kamillethee? En wie weet ligt er ondertussen – om je frustratie nog wat te voeden – iemand naast je kostelijk te snurken. Af en toe een slechte nachtrust is geen drama, maar wat als dit weken, maanden of jaren aanhoudt? Schokkend genoeg is dit voor 20 procent van de Nederlanders het geval, zo vertelt kunstenaar Annabel Oosteweeghel ons in haar fototentoonstelling Insomnia in Museum De Fundatie. Haar portretten brengen mensen in beeld die ’s nachts altijd wakker zijn, en door allerlei redenen de slaap niet kunnen vatten. Ze maakt zichtbaar wat zich afspeelt in de nacht, en wat het doet met mensen als slapen een droom blijft.”

Lees hier onze GO | NO GO over Insomnia. Deze tentoonstelling is verlengd t/m 23 augustus 2020.

Henri Matisse, ‘Het paard, de ruiter en de clown’, 1947, Kunstmuseum Pablo Picasso, Münster, © Succession Henri Matisse, co/ Pictoright Amsterdam

Aan de lijn met Picasso en Matisse

Het Rijksmuseum Twenthe draagt Pablo Picasso en Henri Matisse aan als de grootmeesters van de lijnenkunst: met enkele strepen en kleuren maakten zij heel expressieve kunst. Hanna ging voor ons op pad naar deze expositie en kwam tevreden weer thuis:

“Erg gelukkig worden wij vooral van de eenvoud van sommige werken in de tentoonstelling. Kunst creëren door middel van slechts een paar lijnen is makkelijker gezegd dan gedaan – maar wanneer het lukt, is het genieten geblazen. Neem bijvoorbeeld Matisses linoleumsnede Naakt met ster uit 1938, waarop we een liggende vrouw zien en één enkele ster aan de hemel. Met slechts de meest noodzakelijke lijnen schetst Matisse zijn beeld. Dit is heel duidelijk; de vrouw heeft een neus, twee ogen en een mond, twee paar armen en benen. Maar tegelijkertijd bestaat ze alleen uit contouren. Er is niets dat deze vrouw substantie geeft (letterlijk en figuurlijk); ze kan elke vrouw ter wereld zijn. Bij Picasso’s Toilet uit 1923 lijkt het haast alsof de kunstenaar simpelweg een papiertje over een klassiek kunstwerk heeft gelegd en zo alle belangrijke lijntjes heeft overgetrokken. Wat overblijft, zijn drie vrouwen en een handspiegel, hun krullende haar en losvallende jurken nog nét te ontwaren dankzij een paar strategisch geplaatste streepjes.”

Lees hier onze GO | NO GO over Picasso & Matisse: Beauty is a line. De tentoonstelling is verlengd t/m 13 september 2020.

Hein Wertheimer, 'Stonehenge, Engeland', 1961 , via: Nederlands Fotomuseum
Ata Kandó , ‘Hongaarse vluchtelingen in het grensgebied van Oostenrijk en Hongarije’, 1956 © Ata Kandó / Nederlands Fotomuseum
Hein Wertheimer, 'Stonehenge, Engeland', 1961 , via: Nederlands Fotomuseum
Ata Kandó , ‘Hongaarse vluchtelingen in het grensgebied van Oostenrijk en Hongarije’, 1956 © Ata Kandó / Nederlands Fotomuseum

Smullen van sterke verhalen

Een foto zegt meer dan duizend woorden, toch? In het Nederlands Fotomuseum krijg je nu een een overzicht van de meest veelzeggende foto’s uit hun collectie. Birgit bood een luisterend oor: 

“Sterke verhalen, ze kunnen helemaal verzonnen zijn, hier en daar een beetje aangedikt, of ongelofelijk maar écht gebeurd. In ieder geval is het handig om er een aantal achter de hand te hebben. Je kunt er indruk mee maken bij je vrienden en collega’s, of er een dappere versierpoging mee wagen. Het Nederlands Fotomuseum is wat dat betreft de smooth talker van de visuele verhalen: met maar liefst 5.5 miljoen objecten in hun collectie kan het museum eeuwig je aandacht vasthouden. De meest krachtige, smeuïge en veelzeggende fotografische anekdotes zijn nu samengebracht in de tentoonstelling Sterke verhalen.” 

Lees hier onze GO | NO GO over Sterke verhalen. Deze tentoonstelling is verlengd t/m 30 augustus 2020.

Zaaloverzicht Tell Me Your Story, Kunsthal KAdE 2020. Henry Taylor. Foto: Mike Bink

100 jaar Afrikaans-Amerikaanse kunst

Niet eerder is zo’n grote verzameling kunstwerken – meer dan 140 bruiklenen uit Amerika – van Afrikaans-Amerikaanse kunstenaars in Nederland tentoongesteld. Reden genoeg om naar Kunsthal KAdE in Amersfoort af te reizen. Voor Puck was de expositie een eye-opener:

“Gedurende de 20e eeuw kregen zwarte kunstenaars langzaam meer waardering vanuit de Amerikaanse kunstwereld, maar dat was geen reflectie van de werkelijkheid. In kunstwerken uit alle tijdsperiodes zie je verwijzingen naar de strijd tegen racisme, onderdrukking, en de pijn van het slavernijverleden. Ook de meest recente kunstwerken in de tentoonstelling Tell Me Your Story: 100 jaar storytelling in Afrikaans-Amerikaanse kunst maken duidelijk dat die struggle nog steeds niet voorbij is. Het is prachtig dat Kehinde Wiley het presidentiële portret van Barack Obama heeft mogen schilderen, maar de grote houtskooltekeningen van Dáreece Walker tonen de heftige protesten in Ferguson die uitbraken na de dood van Michael Brown door politiegeweld. De strijd voor #BlackLivesMatter is nog steeds niet gewonnen.”

Lees hier onze GO | NO GO over Tell Me Your Story: 100 jaar storytelling in Afrikaans-Amerikaanse kunst. Deze tentoonstelling is verlengd t/m 3

Kadir van Lohuizen, 'Rijzend Water: Groenland', 2018, NOOR

This is your wake-up call

Fotograaf Kadir Van Lohuizen reisde de wereld over om de onomkeerbare gevolgen van klimaatverandering vast te leggen op beeld. De foto’s van zijn trip langs onder andere Groenland, Miami, Fiji en Bangladesh zijn nu te zien in het Scheepvaartmuseum. Charlotte is al op wereldreis binnen de museummuren geweest:

“We ontkomen er niet meer aan: klimaatverandering is een gegeven. Je hoeft de krant maar open te slaan en de abstracte cijfers en onwetendheid van sommige wereldleiders (you know who) zijn alom vertegenwoordigd. Hand in hand met de ontbossing, massaconsumptie en de opwarming van de aarde gaat het smelten van de ijskappen en dus de stijging van de zeespiegel. Hoewel dit ons niet nieuw in de oren klinkt, leek een substantiële stijging van de zeespiegel altijd een doemscenario waar wij in ons leven nog niet mee te maken zouden krijgen. De tentoonstelling Rijzend Water in Het Scheepvaartmuseum van fotojournalist en filmmaker Kadir van Lohuizen (Nederland, 1963) maakt officieel een eind aan deze illusie, want het smelten van ijskappen gaat sneller dan verwacht. This is your wake-up call.”

Lees hier onze GO | NO GO over Rijzend Water. Deze tentoonstelling is verlengd t/m 12 oktober 2020.